مدل سازی چند سطحی داده های طولی ارزشیابی کیفیت تدریس اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

زمینه و هدف: اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به منظور ارتقای کیفیت آموزشی، هر نیم سال تحصیلی توسط دانشجویان مورد ارزشیابی قرار می گیرند. این مطالعه با هدف بررسی چگونگی تغییرات نمرات ارزشیابی اعضای هیأت علمی توسط دانشجو در دانشگاه علوم پزشکی کرمان در طول ترم های مختلف و عوامل مؤثر بر آن با استفاده از مدل سازی چند سطحی و مقایسه آن با برازش مدل رگرسیون خطی ساده انجام گرفت.   روش کار: در مطالعه تحلیلی حاضر اطلاعات مربوط به ارزشیابی کیفیت تدریس 336 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان که در فاصله زمانی سال های 91-1387 از طریق وب سایت پایش توسط دانشجویان به وسیله پرسش نامه الکترونیکی ارزشیابی شده بودند، استخراج گردید. کد مدرس به عنوان عامل شناسایی امتیازات او در ترم های مختلف در نظر گرفته و در مدل های چند سطحی وارد شد. برای بررسی تأثیر سابقه آموزشی، جنسیت، مرتبه علمی و دانشکده مدرس بر امتیازات، دو مدل چند سطحی و رگرسیون خطی مورد مقایسه قرار گرفت. جهت بررسی معنی دار بودن عرض از مبدأ تصادفی، از آزمون نسبت درست نمایی و برای بررسی نکویی برازش دو مدل از شاخص اطلاع akaike ( akaike information criterion یا aic )، شاخص اطلاع bayesian ( bayesian information criterion یا bic ) و میانگین مربعات خطا ( mean squared error یا mse ) استفاده گردید.   یافته ها: یافته ها نشان داد که گذشت زمان در بهبود نمره ارزشیابی اعضای هیأت علمی اثر مستقیم، مثبت و معنی داری داشت، اما تأثیر جنسیت معنی دار نبود. علاوه بر این، نمره مرتبه علمی استادان به طور معنی داری از استادیاران و همچنین نمره همکاران دانشکده دندان پزشکی به طور معنی داری از دانشکده پزشکی بالاتر بود. مقایسه نکویی برازش دو مدل مشخص کرد که روش مدل سازی چند سطحی در تحلیل داده های طولی عملکرد بهتری از خود نشان داد. در مدل رگرسیون خطی متغیرهایی همچون سابقه آموزشی، مرتبه علمی مربی نسبت به استادیار و نمرات همکاران دانشکده های پرستاری و داروسازی نسبت به پزشکی به علت در نظر نگرفتن شرط وابستگی مشاهدات طولی ارزشیابی و عدم تصحیح خطای معیار، به غلط معنی دار شد.   نتیجه گیری : مدل چند سطحی به دلیل در نظر گرفتن وابستگی مشاهدات طولی ارزشیابی، برازندگی بهتری دارد. علاوه بر این، استفاده ناصحیح از مدل رگرسیون خطی با فرض استقلال مشاهدات طولی منجر به استنتاج های ناصحیح شد. نتایج پژوهش از برازش هر دو مدل چند سطحی و رگرسیون خطی نشان داد که روند نمرات طولی ارزشیابی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان توسط دانشجویان یک روند صعودی است و به عبارت دیگر، نمرات ارزشیابی در طول زمان بهتر شده است.